Hànseludwich !

Spotjohrraje so gröj so kàlt,
Triebt de Nawwel üss’m Wàld ;
Ùf dim Fald sìn d’ Epfel g’fàlle,
Wittloos heert m’r d’ Jäjer knàlle.
Ìweraanmol fröj ich mich,
Wer denkt dann noch àn dich ?
Hànseludwich !

Wo sìn die Sehn, die Büre ?
Hìnter’m Fanschter kànnsch làng lüre ;
Wieviel Buwe sìn dert g’fàlle ?
Wittloos heert m’r d’ Jäjer knàlle.
Ìweraanmol fröj ich mich,
Wer denkt hitt noch àn dich ?
Hànseludwich !

Wengert Kàrlin schlàch m’r d’ Kàrte,
Min Harz dìs kànn niemeh wàrte ;
’s Schicksàl màcht doch wàs es wìll,
Wittloos bliewe d’ Jäjer stìll.
Ìweraanmol fröj ich mich,
Wer denkt màrje noch àn dich ?
Hànseludwich !

Ùf däre Walt werd nìx versümt,
Sogàr din Gràb ìsch àbgerümt ;
Wie schnall wie schnall ìsch àlles üss,
Wittloos hüese d’ Jäjer ìn dim Hüss.
Ìweraanmol fröj ich mich,
Wer denkt speeter noch àn dich ?
Hànseludwich !

Charles Attali,
LEMBACH