de Wìnzer

Wìnter wie ìm Sùmmer,
Lauf ìch dùrisch d' Räwe,
Ùn màch m'r viel Kùmmer,
Fer de Triewel ze pfläje.

D' Boeje hefte àn d' Stäckle,
Làngsàm gehn ìn d' Zille,
De Bodde recht ùffhäckle,
De Korb mìt Rabgresse fìlle.

De Rabstock muess ich mìschte,
Ùn de Bluescht iwwerwàche,
De Laub scheen spritze,
Fer d' Rablies hìhn ze mache.

Mìr Wìnzer tuen jo wàrte,
Ùff de Herbscht mìt Schmerze,
Muen d' Fassele dicht màche,
Ùn Trott au noch wässere.

Bätte dàss de Rife,
De Triewel nìt so zìckelt,
Dàs Stààre wo pfiffe,
D' Beere nìt alli wìckelt.

M'r sìn àlli drüsse,
Fer d' Holtzbìtte ze fìlle,
D' Kìnder bängle d' Nüsse,
Ùn tuen Triewle rìtzle.

D' Beere sìn getrotte,
De Nejer flìesst ìn’s Fàss,
Es gìbt e guet’s Herbschtbroot,
Mìteme a kàlte Schnàps.

De Kellermeister mässt,
Wie viel Oechsle het de Win,
Dìs Johr gìbt’s de Bescht,
Edelzwìcker ùn Riesling.

De Win het üsgejärt,
’s Ablon isch jetzt so witt,
D' Flàsche sìn nìmmi lëër,
Versueche kànnsch’ne hit.

Mìr Wìnzer vùm Elsàss,
Kenne jetz ìn de Vitrin,
Ànbiete ùnsere Schàtz,
Vùm Berri de erschte Win.

Yves Grandidier,
MARLENHEIM
(dialecte de Strasbourg)