Àhnespràch
Es gìt e Wärtel,
Ënmol geheert,
For immer veredelt
Gànz ùnversehrt.
Es gìt e paar Versle,
Vàn kliin ùfgelehrt,
Se dùn enne fessle
Ùn ùfgeheert.
Es gìt e Geschìcht
Verzehlt ùf’re Bànk,
Ùm Mànd sinem Lìcht
Sèi ewich gedànkt.
Hit heer ich dìs Wärtel,
Gesieh àà ’s Gesìcht.
Hit lëës ich ’s Geschìchtel,
Heer àà de Stìmm.
Es litte de Glocke
Zù’re Bànk zerìck,
Ich redd mìt de Àhne
Ùn Gìschert ìsch Hit.
Etienne Feuchter
SARREGUEMINES
