Mer Lit uf em Land
1) Mer Lit uf em Land sin so luschdig un froh,
Mer füehre e Läwe, ’s könnt besser nit goh.
Drum kumme, ihr Städter, betrachte de Stand
Un lehre au schätze de Bür uf em Land !
2) A Morge frühj nüs züe d’r Arwet uf’s Fald,
Mer lon’s nit verleide, es bringt uns jo Gald ;
Je meh as mer schaffe, je meh geht uns in.
Dis isch jo ne Läwe, ’s könnt schöner nit sin !
3) Am Mittag, wenn ’s heiss isch un d’Sunn e so brennt,
Do isch uns e Stündel im Schatte au gönnt.
Druf schaffe mer wider mit doppeltem Müet,
Mer jüchze un singe un meine’s so güet !
4) Sin d’Starnle am Himmel, do gehn mer halt heim,
Mer sitze vor d’Hiser un schwätze e kleins.
Druf leit m’r sich nieder un « B’hüet di Gott, Walt ! »
Am Morge frühj wider züer Arwet uf’s Fald !
Melodie Folgensburg 1928,
Text Ranspach 1890.
