Flìchtlìng

Mier àlti Flìchlìng vum Hoffnungslànd
unseri einzigscht Heimet
sìngt ìm Morijetau.
Mier zàckere d’ Stìlle,
mier schmiede s Wàsser
mier verwàndle uns ìn Glüede
fer dàss de Dàj e nèier Stern word,
a Läwesfiir wie ìn dr Seel
ken Rüh meh losst.
Denn de Engel ìn uns weiss viel meh
àss unser Mül num tröit sààwe,
er sprìngt uns üssem Herz
un zìndt àlli Baim àn fer dàss
mier wìeder hell solle sähn.

Sylvie Reff,
RINGENDORF